De gevangenis van Ieper is een kleine gevangenis. Zij werd in 1876 in gebruik genomen als arresthuis maar doet ondertussen ook dienst als strafhuis. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de gevangenis volledig vernield en in 1919 weer opgebouwd. In de jaren 70 kwam er een vleugel bij en eind jaren 90 werd de gevangenis grondig gerenoveerd. In 2016 werd een nieuw complex in gebruik genomen bestaande uit o.a. burelen voor de administratie, een nieuw open centrum, een nieuwe keuken, een nieuwe bezoekzaal en verschillende ruimtes voor activiteiten georganiseerd door de Vlaamse Gemeenschap.  

Geschiedenis

In 1843 werd beslist om in Ieper een nieuwe gevangenis te bouwen ter vervanging van het oude ‘Rasphuis’. Hier werden criminelen, landlopers en jonge dieven opgesloten die overdag samen werkten en ’s nachts sliepen in hun cel. De nieuwe gevangenis van Ieper werd een cellengevangenis volgens de toenmalige opvatting: de gedetineerden leefden geïsoleerd van elkaar, hadden beperkt contact met de buitenwereld en moesten werken aan hun morele verbetering. Tijdens WO I deed de gevangenis dienst als kantoor voor de commandant, als veldhospitaal en als arresthuis voor Britse soldaten. Na de oorlog werd de beschadigde gevangenis naast arresthuis ook gebruikt als kazerne voor de rijkswacht. In 1921 begonnen de restauratiewerken aan de gevangenis. Van juli 1938 tot en met januari 1939 deed het poortgebouw van de gevangenis ook dienst als een jeugdherberg en waren de ruïnes van het hoofdgebouw een attractie voor trekkers. Na WO II won de Ieperse gevangenis aan belang. Door de verwoesting van de Kortrijkse gevangenis werd zij immers ook het arresthuis voor het gerechtelijk arrondissement Kortrijk.

Regime

De gevangenis van Ieper is een kleine gevangenis. Zij werd in 1876 in gebruik genomen als arresthuis maar doet ondertussen ook dienst als strafhuis. In de gevangenis van Ieper heerst een gesloten regime. Gedetineerden verblijven steeds op hun cel, behalve wanneer zij werken, wandelen of deelnemen aan een activiteit. Wekelijks kunnen zij naar het openleercentrum gaan, deelnemen aan sportactiviteiten, fitnessen, filmvoorstellingen bijwonen of een creatief atelier volgen.

Infrastructuur

30 % van de gedetineerden zijn veroordeelden. De gevangenis beschikt in theorie over 48 cellen voor 55 gedetineerden. In de praktijk schommelt de bevolking tussen de 100 en 115 gedetineerden. Alle cellen zijn ingericht voor twee of vier personen.

Tijdens WO I werd de gevangenis volledig vernield maar in 1919 werd ze opnieuw opgebouwd. In de jaren 70 kwam er een een vleugel bij en eind jaren 90 onderging de inrichting een grondige renovatie. Sinds 2007 kent het gebouw een tweede, gefaseerde renovatie. Er werd een nieuwe wandeling voorzien en een nieuw inkomgebouw werd eind 2010 in gebruik genomen. In 2016 werd een nieuw administratief complex in gebruik genomen.  

Werkplaatsen

In het werkhuis kunnen 30 à 40 gedetineerden stukwerk verrichten. Daarnaast hebben een 20-tal gedetineerden huishoudelijke taken. Zij werken in de keuken, op sectie, in de wasserij, als technicus, kapper, enz.