De gevangenis van Jamioulx werd in 1975 in gebruik genomen als arrest- en strafhuis. Deze inrichting is niet gebouwd naar het Ducpétiaux-model, maar heeft een vierkante vorm. Alle cellen hebben uitzicht op een wandelplaats van een hectare groot. De gevangenis heeft ook een psychiatrische afdeling. Er zijn 9 secties in de gevangenis, waarvan 1 met een open regime en 1 met een halfopen regime.

Geschiedenis

De gevangenis van Jamioulx is de eerste moderne gevangenis, gebouwd na de Tweede Wereldoorlog. In 1958 werden de plannen en de maquette ervan tentoongesteld in Brussel tijdens de wereldtentoonstelling. Voor de opening van de gevangenis, die de verouderde gevangenis van Charleroi verving, was het echter nog wachten tot 1975. Uiteindelijk volstonden enkele dagen om de 120 gedetineerden uit de gevangenis van Charleroi over te brengen. Zij ontdekten, niet zonder enige scepsis, de voordelen van een nieuw gebouw.

Vanaf 1984 werd echter in sommige lokalen asbest ontdekt. Op een week tijd werden alle gedetineerden en beambten overgebracht naar andere Belgische inrichtingen.
Naast het aanzienlijke werk dat de asbestverwijdering met zich meebracht, werden tijdens de sluitingsperiode renovatiewerkzaamheden uitgevoerd aan vijf van de negen afdelingen van het gebouw. De vroegtijdige heropening (februari '86) was ingegeven door de algemene overbevolking waarmee de Belgische gevangenissen toen reeds te kampen hadden.

In 2005 volgden er dan ter preventie voor de tweede maal asbestverwijderingswerken. De werken - die eind 2005 van start waren gegaan - werden door de overbevolking meermaals onderbroken. Voor de komende jaren zijn belangrijke renovatiewerken en de aanleg van nieuwe ruimtes gepland.

Regime

De gevangenis van Jamioulx is een arrest- en strafhuis. Er zijn negen secties, waaronder een psychiatrische afdeling. Gedetineerden van de psychiatrische afdeling worden begeleid door een zorgteam van psychiaters, verpleegkundigen, ergotherapeuten, kinesisten, psychologen enz. 
Door de infrastructuur van het gebouw (groot vierkant) en de veranderlijkheid van de categorieën van gedetineerden is het niet mogelijk één of meer afdelingen voor één welbepaalde categorie van gedetineerden voor te behouden. Beklaagden en veroordeelden leven naast elkaar.

Het detentieregime is hoofdzakelijk cellulair. Er is één afdeling met een open regime (cellen die enkel op bepaalde tijdstippen van de dag sluiten voor aanwezigheidscontrole) en één afdeling met een halfopen regime (cellen zijn langer gesloten dan op een open afdeling). De gedetineerden die er verblijven, moeten beantwoorden aan bepaalde criteria gericht op leven in groep. 

De gedetineerden kunnen sporten in fitnesszalen en op de wandeling. Eind 2009 werden twee nieuwe multifunctionele voetbal- en basketbalvelden ingericht.

Infrastructuur

De gevangenis van Jamioulx is uniek binnen het architecturale gevangenislandschap: ze ligt in de provincie Henegouwen (grenst aan de gemeenten Marcinelle, Nalinnes en Jamioulx), midden in een bos en is gebouwd volgens een Canadees model. Het cellencomplex is gebouwd volgens een vierkant met zijden van 100 meter en omvat 168 detentieruimten, verspreid over negen afdelingen volgens vier niveaus en drie verdiepingen. 

Alle cellen hebben uitzicht op de binnenplaats, een vierkant van een hectare groot. De administratieve lokalen bevinden zich in een vierkante blok die ook met het cellencomplex verbonden is via een centrale ronde hal.

In theorie heeft de gevangenis van Jamioulx een capaciteit van 268 plaatsen. De gemiddelde bezettingsgraad bedraagt 400 gedetineerden.

Werkplaatsen

De gevangenis was ontworpen zonder werkplaatsen. Dankzij een herinrichting zijn er werkruimtes in de kelderverdieping waar gedetineerden kunnen werken voor privébedrijven. Er is werk voor ongeveer 20 gedetineerden.