De oprichting van een stichting vloeit voort uit de wil van een of meer natuurlijke personen of rechtspersonen om een vermogen te bestemmen voor de verwezenlijking van een bepaald belangeloos doel. De stichting mag geen materieel voordeel verschaffen aan de stichters, de bestuurders of enig ander persoon. Er bestaan twee types van stichtingen: de private stichtingen en de stichtingen van openbaar nut (SON).
Kenmerken
- De private stichting en de stichting van openbaar nut moeten beide worden opgericht bij authentieke akte, waarbij sommige vermeldingen verplicht zijn. Enkel voor een stichting van openbaar nut is er ook een koninklijk besluit tot erkenning vereist.
- De stichting van openbaar nut moet een van de zeven opgesomde doeleinden hebben, die gericht zijn op de verwezenlijking van een werk van filantropische, levensbeschouwelijke, religieuze, wetenschappelijke, artistieke, pedagogische of culturele aard.
- Een stichting (beide soorten) kent geen leden. Zij wordt bestuurd door een raad van bestuur bestaande uit minstens drie personen. De raad van bestuur kan alle handelingen verrichten die nodig zijn tot verwezenlijking van de doeleinden van de stichting.
- Het startkapitaal van een stichting van openbaar nut moet volstaan om de leefbaarheid van de stichting te vrijwaren en het belangeloze doel dat zij zich heeft gesteld tot een goed einde te brengen. De stichting moet voldoen aan een aantal boekhoudkundige verplichtingen.
- Aangezien de stichting (beide soorten) een eigen rechtspersoonlijkheid bezit, onafhankelijk van die van de bestuurders ervan, heeft zij zelf rechten en plichten. De bestuurders zijn beperkt aansprakelijk en verbinden hun eigen vermogen niet met het lot van de stichting.